Cup-controle

Deze week ben ik op controle geweest bij de plastisch chirurg.
Het is inmiddels ruim drie maanden geleden dat de laatste injectie werd gezet om de prothese op te vullen. Daarna moest de zwaartekracht zijn werk gaan doen.
En dat is gelukt.
Mijn lichaam is klaar voor de vervolgoperatie.
Toch stel ik deze operatie nog even uit, vooral vanwege dat hoofd waar ik al eerder over schreef.
In november mag ik weer op controle en dan zullen we wel een operatie gaan plannen.
Er is al een definitieve prothese gekozen uit de eindeloze lijst met modellen: de SD525. Goed, dat zegt u waarschijnlijk niks en mij ook niet, maar ik heb dit zien staan in het tabellenboekje van de arts.

Zoveel vrouwen, zoveel soorten.
Vandaag tijdens de sportles heb ik daar stiekem nog eens op staan letten; handig die grote spiegelwand...

Druk-Druk-Druk

En onmiddellijk na de cruise ben ik de diepte ingedoken.
Of beter gezegd: de drukte.
Afgezien van het drukkend warme weer deze week, wordt de druk ook opgevoerd door alles wat ik weer wil ondernemen; vier dagen werken in de week, de laatste loodjes ter voorbereiding van het buurtfeest volgende week zondag, sporten en toneelrepetitie waarvoor ik de komende tijd vooral tekst moet leren.

Ik merk dat het veel is. Vooral in mijn hoofd.
Het is lastig om dit gevoel te omschrijven. Fysiek voel ik mij prima, fit, uitgerust van vakantie en ik wil ook zo graag. Tegelijkertijd kan ik, bij vlagen, heel slecht tegen drukte. Dat is vooral op mijn werk wel eens lastig, omdat er vaak veel dingen tegelijk kunnen gebeuren. Maar gisteren merkte ik het ook tijdens de toneelrepetitie, alsof het wazig wordt in mijn hoofd en ik letterlijk niet goed meer kan focussen. Kost me moeite om me te concentreren, vooral als er veel (gesproken) informatie op mij af komt. Zelfs in een 1-op-1 gesprek...
Daar staat tegenover dat de dingen die ik in rust kan doen, mij prima afgaan. Autorijden? Geen probleem. Potje sporten? Kom maar op! Puzzelen? Doe nog maar een 4-sterren sudoku.

Ik vind het lastig dat ik niet weet hoe het komt en dat ik er zelf geen vat op heb.
Als je een stramme arm hebt, doe je oefeningen, als je moe bent, ga je slapen, maar wat doe je nou met zo'n hoofd?

Misschien moet ik eerst beginnen met me daar niet druk over te maken.
Makkelijk gezegd....

Cruise, deel 2

En alsof het allemaal nog niet genoeg was, hebben we ook nog een cruise gemaakt.
Alweer? Alweer ja. En daarmee sluiten we deze heerlijke zomervakantie mooi af. Vanmiddag zijn we thuisgekomen van een boottocht die ons vanaf IJmuiden meevoerde naar de kusten van Frankrijk, Spanje en Engeland. We hebben prachtig weer gehad, ook - of beter gezegd vooral- aan de Spaanse kust, terwijl het daar enorm kan spoken, vooral op de punt bij La Corunia.
Ik heb enorm genoten van het varen, dat wil ik echt nog wel vaker doen. Maar dan hoeft dat niet perse op zo'n groot schip te zijn. Een oude tjalk op de Waddenzee lijkt me ook heerlijk, of een tocht met een kano, een fluisterbootje of de pont naar Breskens vanuit Vissingen.... als het maar vaart.

Cruisewoordraadsel: 3 horizontaal? Antwoord: Hans, Onno en ik!

Morgen begint het "gewone" leven voor mij; ik pak mijn werk weer helemaal op, vier dagen in de week, Hans gaat de komende week voor 4 dagen werken in Oldenzaal en Onno heeft nog een week vakantie. Zo kom ik ook langzaam in mijn ritme, tenminste... dat is de bedoeling.

Het nieuwe schooljaar is voor mij altijd een nieuwe start. Ik heb een hoop plannen en ik hoop dat het me lukt om ze te verwezenlijken dit komende jaar.
Voorwaarts dan maar weer. Immer voorwaarts.

Zwemmen

Gisteren was het warm.
Zo warm dat ik besloot de auto te pakken en naar Zeeland te rijden en een duik in zee te nemen. Ook al hadden we de dag daarvoor al de hele dag in de auto gezeten, op terugreis vanuit Frankrijk.
Tijdens onze vakantie daar had ik voor het eerst mijn badpak weer aan. Dat was een primeur.
De volgende primeur was om ook weer eens te zwemmen, want dat was er nog niet van gekomen sinds   alle operaties. De schoolslag is ineens weer een nieuwe sensatie nu mijn bovenlichaam voorzien is van een nieuw contragewicht...

Gisteren dus weer eens in zee. Realiseerde me dat ik precies een jaar geleden daar ook aan het zwemmen was, met mijn vader bij de boulevard in Vlissingen. Toen hield ik mijn pet op tijdens het zwemmen, nu mogen -nee, kunnen!- mijn glanzende lokken weer nat worden.
Heerlijk!