maandag 29 oktober 2012

Snor

Gistermiddag hebben we dan onze familievoorstelling "Kierewiet" gespeeld.
Het is een bewerking van het stuk "Fools" van Neil Simon, in het nederlands vertaald als "De Dwazen". In het stuk speel ik een norse graaf, met een dikke buik een zwarte lange mantel en een opgeplakte snor met sikje. Telkens als ik die snor opgeplakt had, vond ik mezelf op een of andere figuur uit de gouden eeuw lijken die van een postzegel afgewandeld was.

De reacties op de voorstelling waren allemaal lovend en het spelen ging bij iedereen enorm goed. Dat is de kick van toneelspelen met elkaar en met publiek erbij, waardoor ineens alles op zijn plek valt en de grappen aankomen in de zaal.
Kortom, dat spelen zit ook wel snor.

woensdag 17 oktober 2012

Allemaal theater!

De premieredatum nadert met rasse schreden...
zondag 28 oktober speel ik in een kindervoorstelling die we gemaakt hebben met Teater '77 voor het Theaterfestival Breda. Deze productie werd me in maart in de schoot geworpen; de drie productiegroepen van de club waren nog druk bezig met de voorbereidingen van de jubileumvoorstelling toen een regisseuse dit plan opperde. Ik moest op dat moment nog geopereerd worden i.v.m. de borstreconstructie. Even rekenen deed mij beseffen dat we na de zomervakantie een korte periode zouden moeten repeteren en dat dat voor mij precies een gunstige periode zou zijn om weer iets te ondernemen op dit vlak. Ik zou immers hersteld zijn.
En nu lijkt het ook precies zo uit te pakken. Gisteravond hebben we twee keer een doorloop van het stuk gehad en het ging me beter af dan ik me had voor kunnen stellen. Ik haper nog wel eens met mijn tekst, maar ik weet ook dat ik het al spelend altijd weet op te lossen, zodat het publiek daar nauwelijks iets van hoeft te merken.
Ik heb wel gemerkt dat ik nog nooit zoveel moeite heb gehad om mijn teksten te onthouden, dat ik lang stukjes tekst blijf verwarren. Ouderdom? Of toch nog steeds een stuk nasleep in het hele proces? Of een combinatie van beide?

17 en 18 november spelen we nog een paar keer.
Een week later moet ik weer terugkomen bij de plastisch chirurg en zal de vervolgoperatie gepland gaan worden. De eerstvolgende voorstelling waar ik in zal spelen gaat dan voorlopig even de ijskast in.... De plannen zijn er al wel!

maandag 8 oktober 2012

Zo Zus, Zo Zoon

Dat was zo ongeveer het thema van het afgelopen weekend.
Vrijdag 5 oktober werd Onno 16. ZESTIEN! Je let even niet op en voor je het weet groeit je kind de pan uit, drinkt zijn eerste biertje, gaat met zijn heavy-metalvrienden naar concerten en tot diep in de nacht feesten.... Over die vrienden geen kwaad woord. De kamer was vrijdagavond gevuld met lang haar, ruige plaatjes maar vooral zachte binnenkanten. De sfeer was geweldig.
Ik had me uitgeleefd op een zwarte taart van marsepein en had ook meteen een taartje voor de volgende dag gemaakt, omdat we met de zussen hadden afgesproken in Maarn.
Een zussendag is elke keer bijzonder, juist omdat we dit niet zo vaak doen. Goed praten, veel lachen, lekker eten en als verrassing beschikte ik dit keer over een kortingsbon voor de sauna. Hup, met z'n vijven in mijn autootje naar Soesterberg om onszelf onder te dompelen en uit te zweten.
Heerlijk!