woensdag 28 maart 2012

Borstrock

Vroeger, in de winter, als het heel koud was en ik nog een jaar of 6, dan kreeg ik een borstrok onder mijn kleren aan. Zo'n gebreid wollen hemd.

Het geval wat ik nu draag verdient veel meer de titel Borstrok.
Het is zo'n rondgebreid, elastisch geval, een zgn. tubigrip. Je hebt er ook steunkousen van die je bij blessures om je knie, been, of arm kunt dragen. Maar dit is dus een groter, dubbelgevouwen exemplaar voor om het hele lichaam. Bij wijze van corset. En die draag ik sinds de operatie 24 uur per dag, behalve als ik een douche neem, tot aan de eerstvolgende controle aanstaande dinsdag. De rok zit onzichtbaar onder mijn kleding. Hoop ik. 

Helaas heeft het nogal de neiging om af te zakken, dus loop ik de hele dag een beetje te sjorren:
"One o'clock, two o'clock, three o'clock Rock...."

zaterdag 24 maart 2012

Weer thuis

Ziezo, deze ingreep zit erop, alhoewel ik natuurlijk nog wel "in de greep" ben.
De operatie is goed gegaan, maar ik bleef nogal wat vocht verliezen via de drain. Niet extreem veel, maar genoeg om mij een dag langer in het ziekenhuis te houden. En ik maar stoer denken dat ik na een nacht al naar huis zou mogen, jaja. Vanochtend was het zelfs nog de vraag of ik niet nog een nacht moest blijven.
Rond kwart voor 12 kwam het verlossende bericht dat de drain er uit mocht en ik naar huis kon. Omdat Hans dit hele weekend veel werk heeft, ben ik opgehaald door een aardige buurvrouw.

Gelukkig zit ik nu weer thuis op de bank met de laptop op schoot.
Ik moet nog rustig aan doen. Het weer werkt in ieder geval enorm mee; ik nestel mij op de bank in de zon en prevel af en toe wat opdrachten richting mijn zoon. En die is vervolgens heel erg behulpzaam. En ik moet mijn abonnement op de paracetamol niet te vroeg opzeggen, dat heb ik van de vorige operatie wel geleerd.

Het kan slechter....

woensdag 21 maart 2012

Lente!

Vandaag begint de lente!
Het is nu bijna een jaar geleden dat ik bij de huisarts kwam... Jeee wat is er veel gebeurd in dat jaar en jeee wat is dat jaar tegelijkertijd snel gegaan! En morgen de volgende ingreep. Ik zag er toch erger tegenop dan ik toe wilde geven, maar sinds gisteren ben ik een stuk geruster dat het allemaal goed komt. Met dank aan Anita waar ik elke maand kom voor een massage. Dit keer combineerde ze dat met een soort handoplegging. Ik werd er heel rustig en ontspannen van en besefte dat ik hier mijn kracht uit mag halen.
En dat voelt goed!

Vanmorgen nog een keer lekker wezen sporten, straks lekker lunchen met man en collega, daarna het bos in om al wandelend deze eerste lentedag te vieren.
Ik ben er klaar voor, kom maar op!
en dan....

Knapper Voorwaarts!

zondag 18 maart 2012

Dichtbij

Slechts luttele uren na het schrijven van mijn vorige blog kwam het verlossende telefoontje al uit het ziekenhuis: Donderdag 22 maart moet ik mij melden om 8.30 uur. Nuchter uiteraard, maar dat zijn ze inmiddels wel van mij gewend. Toch vind ik het wel weer spannend om opnieuw een operatie te ondergaan en zie ik ook wel op tegen de mogelijke nasleep. Maar ik sta nog steeds achter mijn besluit om een reconstructie uit te laten voeren.

Afgelopen week heb ik weer leuke dingen kunnen doen waar ik nog niet over kon schrijven. Zo was daar de vrijgezellenavond voor mijn jongste zus Gerrie die in april gaat trouwen met haar Paul. Dat moest natuurlijk geheim blijven. Het werd een diner in Amsterdam met, ja mezelf ook meegerekend, 13 bijzondere vrouwen. Ik bleef logeren na afloop bij mijn oudste zus, die zich voorlopig met krukken en rolstoel verplaatst vanwege een gebroken been/voet. Samen met haar de volgende dag boodschappen gedaan en de lekkerste appeltaart van Amsterdam gegeten op een terras in de Jordaan. Daarna haar fiets geleend en zonnig Amsterdam doorkruist, o.a. om kaarten te kopen voor een concert op 5 juni.
Vervolgens naar Haarlem om een presentatie bij te wonen van Gerrie's nieuwste boek in Het Dolhuys. Met daarbij de expositie van de kamerschermen die ze maakte met bewoners/bezoekers van de Willem Arntz Stichting. Bijzonder stuk werk.

Vandaag bezocht ik mijn vader, samen met Hans en Onno. Het werd een heerlijk dagje Zeeland; fietsen langs de zee, een terras aan het water, potje dobbelen, beetje kletsen, pianospelen en rode kool met sudderlappen. Hoe simpel aangenaam kan het leven zijn!

Ik ben blij dat ik de afgelopen week mijn familie allemaal weer van dichtbij heb mogen meemaken. Ik weet dat ze "dichtbij" me zullen zijn als ik straks geopereerd ga worden.
Dan tellen kilometers niet....!

dinsdag 13 maart 2012

Flow

Waar ken ik dit toch van? O ja, van de vorige operatie.... Het gevoel dat er straks niks meer kan en dat ik dus nu vooral zo snel mogelijk nog veel leuke dingen moet doen. De komende anderhalve week staat inderdaad behoorlijk vol, dus ik ben goed bezig!

Zo kwam er gisteren een mail binnen voor een extra bijeenkomst van het steunpunt voor jonge vrouwen met borstkanker, vanavond in het inloophuis De Honingraad. Vorige week ben ik daar ook weer eens geweest en het is goed om ook weer eens het verhaal van anderen te horen. En dat zo'n verhaal van iemand zo heftig kan zijn, heeft er toe geleid dat we vanavond opnieuw bij elkaar komen om smart te delen, terwijl het smartlappenkoor boven repeteert....

Ik heb mij ook weer aangemeld voor een toneelproductie die in het laatste weekend van oktober gespeeld gaat worden op het Theaterfestival Breda. We gaan met mensen van Teater '77 een kindervoorstelling maken in een betrekkelijk korte periode. Na de zomervakantie twee maanden hard repeteren en dan de planken op.
Ik kan dit ook gaan doen omdat ik besloten heb de tweede operatie uit te stellen tot zeker ergens in november, zo niet later. Hoop wel voor het einde van 2012 alles achter de kiezen te hebben, maar wil nu vooral eerst herstellen, de draad van mijn werk weer helemaal oppikken en een "normaal" leven gaan leiden. Voor zo ver dat bij ons mogelijk is natuurlijk....

En verder wacht ik nu vol ongeduld op de laatste bevestiging van het ziekenhuis in verband met de opname volgende week. Heb net op de website van het ziekenhuis gelezen dat dat bericht ongeveer een week voor de ingreep komt. Nog even geduld dus....maar ja....die flow.....

Zie me gaaaaaan!!

vrijdag 2 maart 2012

Kort

Ik zal het kort houden:

Ben weer eens echt naar de kapper geweest!

Klaar.