maandag 13 februari 2012

Daar gaan we weer...

Ik ben aardig opgekrabbeld na een weekje rustig aandoen.
Gelukkig was er niks gebroken. Ik voel het nog wel, maar ik kan er goed mee uit de voeten (zonder dat het uit de hand loopt).
Dus deze week voor "het echt" weer aan het werk, al is het maar voor een paar uur.

Afgelopen weekend heeft mijn oudste zus Dienke tijdens het schaatsen haar scheenbeen gebroken, enkel ontwricht en enkelbanden gescheurd.... een zgn spiraalbreuk. Gisteravond is ze geopereerd, man zit vanaf morgenavond in Zuid-Afrika. En zij de komende zes weken in het gips, twee-hoog in Amsterdam. Super-Petra zal maar eens te hulp gaan schieten! Tegenwoordig kun je met de fyra-trein in een uur in Amsterdam zijn!

Maar eerst hier in huis de boel redden; manlief heeft het opnieuw in zijn rug. Vanmiddag zijn we in Tilburg geweest bij een orthopedist die er werk van gaat maken. Er gloort weer hoop aan de horizon die de afgelopen twee jaar steeds verder weg leek te liggen....

Ik ben nu nog in de gelegenheid om de mouwen op te stropen en iets te doen. Als ik straks geopereerd ben, zal ook ik weer rustig aan moeten doen en herstellen.
Jajajajajaja..... Daar gaan we weer!

1 opmerking:

  1. oei dat heeft je zus goed gedaan .......... FIjn dat je haar kan helpen en voor jou fijn dat je een ander kan helpen nu het (weer) goed met je gaat. Niet te fanatiek allemaal he dat je wel met genoeg energie je operatie in kan!

    Kus en een knuffel
    LIefs Ludwina

    BeantwoordenVerwijderen