Gisteren ben ik op controle geweest bij de plastisch chirurg. Haar assistente haalde de pleisters eraf die er sinds de operatie nog opzaten. Zowel zij als de chirurg waren zeer tevreden over het resultaat: het litteken is mooi dicht en er zijn geen rare zwellingen, blauwe plekken of ontstekingen.
Ik had wel het idee dat ik nogal wat vocht vasthield op de plek boven de prothese, maar dat schijnt in deze fase heel normaal te zijn. Het gekke is dat het soms lijkt of de reconstructie te hoog is uitgevallen...
De chirurg heeft ook de prothese weer verder opgevuld. Dat gaat met 50 ml. vocht tegelijk dat er langzaam ingespoten wordt. Daar voel ik nauwelijks iets van.
Afgelopen maandag was ik ook weer bij een steunpuntavond in het inloophuis.
De opkomst was twee keer zo groot als de andere avonden die ik heb bijgewoond. Nieuwe gezichten en nieuwe verhalen. Het heeft me behoorlijk geraakt dit keer, wat een heftige en soms complexe verhalen! Het relativeert je eigen situatie in elk geval wel. Nog genoeg reden tot dankbaarheid dat ik niet meer tegen die borstkanker hoef te vechten, dat ik er nog ben en mag zijn, dat ik nog steeds volop omringd word met liefde en aandacht en dat ik vooral goede hoop mag blijven houden!
Daarbij hoop ik dat ik een ander tot steun kan blijven zijn.
Hoe moeilijk dat soms ook is....
FIjn dat het allemaal goed is! Dat is weer een zorg minder. Moet je nog steeds je borstrok aan? Kunnen ze er geen bandjes aan maken zodat hij niet afzakt hihi
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen dat de verhalen van lotgenoten je aangrijpen en dat je dan dubbel zo blij bent dat je er nog bent het het allemaal goed door staan hebt.
En Peet je bent een super sterke vrouw die altijd ook andere tot steun is maar je moet jezelf ook de kans geven om je eigen ding te verwerken. Dat is niet niks wat je mee hebt gemaakt en nog in zit verkijk je er niet op
Dikke kus en knuffel
Liefs Ludwina